dinsdag 13 januari 2015

Up North


De stad uit / Getting out of Welly


De steden hier zijn niet gebouwd op fietsers en Wellington uitfietsen is niet zo'n pretje. De directe weg bestaat uit drukke wegen een een stuk snelweg waar je met de fiets uberhaupt niet mag komen. Een optie is een flinke omweg, die waarschijnlijk alsnog redelijk druk is en daar hebben we niet veel trek in! Bovendien zijn we hier veel te lang blijven hangen gezien het zo gezellig was dus we willen ook een beetje opschieten!

We willen het openbaar vervoer nemen, maar dat loopt hier helaas niet zo gesmeerd als in Nederland. Er zijn een paar treinen per dag de goede kant op maar op een aantal mogen de fietsen niet mee en anderen zijn stervens duur. 
Dan toch maar de bus. Dit wilden we eigenlijk vermijden gezien de busmaatschappijen het vervoer van de fiets niet kunnen garanderen. Dit betekend dat je eerst een kaartje moet kopen en vervolgens maar moet afwachten of de bus chauffeur er zin in heeft!
Maar we besluiten naar het station te fietsen en het er op te wagen, als het niet kan dan hebben we altijd ons eigen vervoer..

We hebben geluk. De ticket verkoopster en de bus chauffeuse laten zien wat een echte Nieuw Zeelandse attitude is en we komen zonder problemen op bestemming aan!

Dit is een plaatsje genaamd Wanganui en vanuit hier gaan we richting het Noorden via de Wanganui River trail. Als er fietsers zijn die dit lezen, deze trail is een aanrader!
De weg is goed maar smal en erg rustig en gaat op en neer de vallei in. We genieten van de mooie uitzichten en guitige dorpjes. We hebben goed weer vandaag en proberen na de busreis nog flink wat te fietsen.
Aan het einde van de dag kloppen we ergens aan voor water en we worden uitgenodigd voor een bakske pleur. Als we weer verder willen worden onze tassen nog beladen met wat extra kilo's fruit en advocado's uit eigen tuin. Lekker zo'n klimaat!
Dan stappen we op de fiets en zegt de man des huises; goed, morgen staat jullie koffie klaar in de keuken. We kijken een beetje verward, of we blijven kamperen?! Achja, waarom ook niet!

Die avond zitten we aan het diner met het hele gezin, gezellig. Dan blijkt dat de vrouw en haar kinders Yehova's zijn. Wel interessant natuurlijk, maar na een paar uur monoloog wordt het wel intens. Tijd om naar bed te gaan!
De volgende ochtend worden we uitgezwaaid en gezegend. Als we hard genoeg tot Yehova binnen dan zal het weer vast goed blijven zegt ze! ... helaas pindakaas, die middag begint het alweer te druppen en het houd voorlopig niet meer op.

Getting out of Wellington by bike is a bit of a nuisance. The most direct route consists of big roads and highways that are busy and dangerous and on some parts of it we are not allowed by bike.
We have the option of taking a detour but since cycling in cities is not our greatest passion we choose to use public transport.
We prefer to take a train because all bus companies have a policy of pay for your ticket and then go and find out if the bus driver is keen on taking you...or not... And yes, we have met cyclists who didn't get on. That sucks!
But it seems to be impossible. Some trains are being partly replaced by buses due to maintenance and other trains either leave at ridiculous times or are very expensive. Seriously, what are we always complaining about the Dutch public transport. Yes it is way to expensive but it does work properly..
We decide to take a chance and cycle to the train station to take the bus. 
The lady at the ticket office is nice enough to take our booking without payment and we go to the bus driver to ask if she will take us. She is a very friendly bus driver and we get on smoothly. 
We even have to transfer busses, but also the next bus driver seems to have a very good day and this is how we get to Wanganui without any hassle. 

From Wanganui we take the Wanganui river trail, it is a narrow but paved road through a valley with little traffic and good views. We are lucky with the weather today and enjoy the ride very much.
In the end of the day we stop at a house to ask for some water. We get invited for a coffee and sit in their beautiful garden. When we are about to leave they pack our bikes with some kilo's of fruits and avocado's from the garden. Then the dad makes a joke about coffee waiting for us in the kitchen in the morning and we are invited to camp in their yard. 
A nice finish of a good and positive day. We eat with the family and have some long conversations (more like monologs) about their religion, because the mother and her children are Yehova's witnesses. It is interesting but gets quite intense and when we leave the next morning it is as if she believes that she is very close to converting us! 
And so we continue through the valley with the protection of Yehova and the promise that if we pray to him it will stay dry.

Whanganui

Poser


Onzichtbare vulkanen / Vulcano's covered in fog

Het is hier mooi fietsen maar als we de vallei uitkomen wordt het landschap wat saai. We fietsen nu richting de vulkanen maar we zien ze niet, zonder de bewolking moet het hier machtig mooi zijn! Wij zien helaas alleen grasvelden met schapen.
We kamperen die avond op een simpele camping van natuurbehoud en ontmoeten veel reizigers die hier vast zitten en wachten op beter weer voor het beklimmen van de vulkanen. Het voelt troosteloos aan en we fietsen snel weer door. Gelukkig zitten er nog een aantal verrassingen onderweg! Hotsprings en geisers. Een hotspring kunnen wij wel gebruiken met dit weer!
We fietsen met een fietsboek uit 2006 en het is ongelovelijk hoeveel er veranderd is. Zo zijn de wegen die rustig waren nu druk en we hebben het een beetje gehad. De combinatie van het weer en de drukke wegen maakt dat we zo snel mogelijk in Auckland aan willen komen.
Voor de rest van de route hebben we dan ook niet heel veel te vertellen. Behalve dat (wild) kamperen lastig is maar de mensen super vriendelijk en we gelukkig altijd goed geholpen worden. Ga je hier fietsen? Klop bij mensen aan, als ze n stuk grond hebben kan je vaak kamperen!

Unfortunately Yehova doesn't hear our prayers and the weather chances. When we get to the volcano country of Tongariro it is cloudy, wet and cold. We stay on a DOC camping and it feels a bit sad. Everyone is waiting for better weather for hiking, because going up the mountains in the clouds is not worth it, the only thing you will be seeing are your feet.. 

We just continue cycling as much as we can. Cycling in the rain is not nice but sitting in your tent neither. At least moving yourself keeps you warm!
And so we cross a very beautiful part of New Zealand without seeing it, guess we'll have to come back one time!

Further north however there are some nice surprises in the landscape. Hotsprings and geisers. We do not pay to go and see the thermal parks. It is of course ridiculously expensive, like everything in this country. We do see bubbling mud, steaming holes and we do find some free hot springs, which is a delight in this cold weather.

Everybody told us the North Island would be more busy but we are still surprised by the busy roads. Our cycle book is from 2006 and it is unbelievable how much things have changed. 
The combination of the lousy weather, busy roads and lack of good camping places make the cycling less fun and we cycle very hard to arrive in Auckland as soon as possible. The thing that makes our days is the attitude of the people, Kiwi's are lovely and always trying to help!

Huka falls near Taupo

Huka falls near Taupo

Thermal activity around Roturoa

Boiling mud pools near Roturoa

Boiling mud pools near Roturoa

Long tunnel at railtrail near Paeroa

De grote stad / In the big big city


We nemen de trein vanuit een aan de stad gegroeid dorp genaamd Papakura naar de stad. We blijven hier niet hangen maar nemen meteen een trein naar het westen, naar het bouwproject waar we zullen gaan helpen.

Tom en Shaye wonen zo'n 20 km ten westen van het centrum in de heuvels op een steenworp afstand van het regionaal park Waitakere. 
We fietsen vanuit het dichtsbijzijnde station, op de kaart lijkt het alsof het erg dichtbij is, maar dat valt een beetje tegen. Dit vooral omdat ze uiteraard op de top van een heuvel wonen...we zijn hierdoor extra blij als we er zijn.

En we zijn blij dat zij er zijn want we hebben met al dat gefiets geen tijd genomen om even een berichtje te sturen. Gelukkig zijn ze er en ze vinden het geweldig dat we eerder aankomen dan gepland.
Die avond moeten ze wel even weg waardoor wij hun huisje voor onszelf hebben. Kunnen we even bijkomen en reflecteren op de afgelopen 6 dagen.

De volgende dag komt er nog een vrijwilliger aan, Trish. en later die week arriveerd ook Tara. 
We hadden het zo gepland dat we hier zouden komen helpen tijdens de eindfase van de bouw van het huis, namelijk het stucken en het aanleggen van de aarden vloer. Maar door bureaucraties gerommel zijn  ze helaas nog niet eens aan het huis begonnen!
In plaats hiervan hebben ze besloten een klein 'oefen' huisje te bouwen waar de toekomstige vrijwilligers in kunnen verblijven. 
Wieger begint met het aanleggen van het 12 volt systeem en ik hou me bezig met het afwerken van de muren en voorbereidingen voor het stucken.
Het voelt goed om weer met natuurlijk bouwen bezig te zijn en we staan er versteld van hoeveel we in Tasmanie geleerd hebben.
Het blijft geniaal dat je van zulke simpele materialen een goed huis kan bouwen!




To enter Auckland we take a train from Papakura, this goes very smoothly. We do not bother going into the city for now but go directly to the building project where we will go an volunteer.
The land of Tom and Shaye is about 20 km west of the city centre and is set in lush green hills. 
When we arrive we are very tired, the land is on the end of a road, on top of a hill and this last bit of cycling made us extra happy we had arrived.
Since we have been cycling so much we didn't find time to contact Tom and Shaye about when we would arrive so we are happy that they are there! They do have to go to a family dinner that night and we get to use their tiny house for the night. 

The area they live is stunning and we feel at home immediately. The next day another volunteer arrives, Trish. She is from Canada. And later that week also Tara arrives. 
We where supposed to arrive during the end phase of the building of the house, the rendering and the making of the earthen floors. But due to bureaucratic nonsense they haven't even been able to start on the house!
So they started with the building of a cottage for the volunteers. 
Wieger gets started with the running of the 12 volt system. I get started with preparing the walls for plastering. It is great to work with the straw, earth and sand again! And it is amazing how much knowledge we still have from the project in Tasmania!
Working with natural building feels empowering and relaxing. It still surprises us what you can do with just a few components, materials that you can find everywhere around you. It's just amazing.
The crib


Tara Tom and Trish

Playing with electricity

12 volt solar system


Hessian covering wood is a nightmare



Anna is dirty


Albert is ook in Auckland en die moeten we natuurlijk even opzoeken! Hij logeerd bij Cyprian en daar kunnen wij ook wel terecht. 
We gaan naar een vet feestje in een toffe maar prijzige kroeg en cyprian laat ons de goede skip plekken zien. We fietsen uiteindelijk terug naar huis met volle bepakking. Genoeg eten voor de rest van de week!
Albert is wel benieuwd en komt ook nog een paar dagen langs om te helpen. Hij is niet moeilijk te overtuigen en vind het al snel geniaal. Hij zit inmiddels in Thailand maar vroeg ons al om adresjes voor dergelijke projecten! Go Albert!!

Voor de jaarswisselling worden we uitgenodigd door Lara en Andrew, Lara is de zus van Shaye. We vieren de laatste avond van dit geniale jaar in een hotpool met koud bier in de hand en een uitgebreide barbecue. Een goede afsluiting van 2014 lijkt ons zo!
Albert is also in Auckland and just before christmas we decide to go into the city. Albert is staying with Cyprian and we can stay there as well. We go to a gig, which is in the city, in a very nice but slightly expensive venue. The next day Cyprian takes us dumpster diving and we find so much food!! 
It is good to see Albert again and we convince him to come and have a look at the building project. Cyprian drops him off and Albert stays with us for a few days.
And also Albert gets totally sucked into it! Haha. He is in Thailand now and already searching for natural building projects to volunteer. Go Albert!

For New Years eve we get invited by Lara and Andrew. Lara is Shaye's sister. They are having a barbecue and have a hotpool on the veranda. And so we spent our last night of 2014 in a hotpool with a cold beer, which definitely makes this a good end of an amazing year! 




LED lights

Weaving leaves

Shower made by Wieger and Albert
Wieger and Trish weaving the showerwall

Nikau Leaves woven


Trish plastering

Cyprian and Albert with his fresh Tika tattoo

Beetje wandelen enzo / Tramping

Het gebied waar we zitten is super mooi en we gaan een aantal keer op avontuur.

We go on a few awesome tramping trips in the Waitekere Ranges.

Glow worm tunnel tour

We fietsen weer naar Auckland om onze vriend Tyron te bezoeken. Wieger zou hem nog tattoeren maar het ontwerp is nog niet af en als we aankomen vraagt hij of we geen zin hebben om op avontuur te gaan?! Het weer is erg goed dus waarom ook niet!
Anton, een vriend van Tyron haalt ons op en neemt ons mee naar waar we net vandaan zijn gefietst..achja, maakt ook niet uit!
We gaan op avontuur in oude treintunnels, het is een erg mooie hike en Anton verteld ons veel over de oude spoorlijn en de geschiedenis van dit gebied. Hij is smit en is op zoek naar oud staal. Dat vinden we hier genoeg!
In de laatste tunnel vinden we ook nog gloeiwormen, spectaculair! Het lijkt wel een sterrenhemel!

We cycle to Auckland city to see our friend Tyron, Wieger is supposed to tattoo him, but when we arrive he asks us if we're upfor a mission. A friend of him wants to go and explore some old train tunnels and has invited us along. Well, the weather is great so why not!
We drive back to West Auckland and start tramping basically next to the place where we just cycled from...!
We walk through many tunnels and find many artefacts along the way. Anton is a blacksmith and often goes here to find old steel to use in his artworks. And we find a lot so he is very happy!
There are a lot of places in New Zealand where you can see glowworms, but we passed them all. Some of them required a big detour and other had high entry prices. But on the way back, in the last tunnel we discover many glow worms, it is so impressive! 

Wieger and Thyron

Wieger Thy and Anton

Desolated railway bridge

Thy at the tunnels

The tunnels


Piha

We liften op nieuwjaarsdag samen met Trish, Yaniev en Tara naar het beroemde Piha strand. Het is een waanzinnig mooi strand met kliffs, rotsen en grotten. Wel een beetje oppassen met zwemmen want de stromingen hier zijn erg sterk en onvoorspelbaar. 
Na een tijdje op het strand te hebben gelegen verkennen we het strand, wat grotten en heuvels. Het is hier machtig mooi!
Dan hiken we naar de Keri Keri waterval die indrukwekkend is maar waar de rust verstoord wordt door dagjes toeristen. Het is ons te druk en we besluiten langs de waterval omhoog te gaan. Er moet daar ergens een track lopen die weer op de weg naar huis uitkomt!

Het is erg steil maar als we bij het volgende plateau aankomen beseffen we ons dat dit niet het officiele pad kan zijn. Ook hier wemelt het van de mensen!
Ik en Wieger nemen een erg verfrissende duik in het ijzige water waarna we weer door wandelen. 
Na 1,5 door de bush lopen komen we inderdaad weer uit op de weg. Wat een chille eerste dag van 2015!

 

We hitch hike to Piha beach with Trish, Yaniev and Tara on New Years day. We lay on the beach for a bit and then go explore some caves and hills in the area. It is a spectacular coastline with highs cliffs and big waves. 
We hike to the famous KiteKite falls which is not as remote as one would wish. The pool area is quite crowded but fortunately we arrive there on the end of the day and many people are leaving already. 
The pool doesn't look to tempting to swim in so we decide to hike up along the waterfall.
It is a very steep trail and it is obvious that we didn't take the official track because when we arrive at the higher pools there are many kids swimming there in wetsuits. 
Me and Wieger take a very refreshing swim and after this we continue hiking through the bush.
After 1,5 hour we arrive back on the main road and we hitchhike back to our home. I feel slightly sunburned but happy after spending the first day of this new year laying on the beach and swimming under gorgeous waterfalls! 

Piha beach

Piha 

Wieger and Trish

Yaniv and Trish

Wieger in the awesome pool

The falls from above



Bethels Beach (location of Xena the warrior princes)

Dan krijgen we bezoek van een oud klasgenoot van Wieger. Rianne zat bij hem op de basisschool en ze hebben eigenlijk weinig contact maar als je zo aan de andere kant van de aardbol zit dan is het erg leuk om elkaar te ontmoeten!
Rianne en haar vriend Ronald komen aan het eind van de dag aan en we hebben die avond een lekker barbecue en flink wat wijn. Het is erg gezellig!
De volgende dag rijden we naar Bethels strand, dit ligt ten noorden van Piha en is vergelijkbaar. Veel rotsen en grotten en een erg sterke stroming. 
Aan deze kustlijn hebben alle stranden zwart zand vanwege het vulkanische landschap. Het zand is gloeiende gloeiend heet! Wij lopen voorzichtig op onze slippers en moeten lachen om een paar grote gespierde maori gasten die ons al schuifelend op hun handoekjes voorbij komen. 

Na het strand nemen we nog een kijkje bij een meer waar we veel over gehoord hebben. Het landschap hier is bizar, grote zwarte zandduinen aan een kant en felgroene weilanden aan de andere kant. Hier tussendoor loopt een klein riviertje waar wij doorheen baden tot aan het meer.Die avond blijven ze nog een nachtje gezellig bij ons op het terein camperen en gaan al heel vroeg in de ochtend naar het vliegveld om Ronalds's ouders op te pikken. 

Then we get visitors, Rianne and Ronald come and stay with us for 2 days. Rianne went to elementary school with Wieger, they didn't really stay in touch, but now we are all on the other side of the world we offcourse do meet!!
We have a nice barbecue and some bottles of wine that night, it is nice to catch up with people in Dutch!  
The next day we drive to Bethels Beach, which is North of Piha. The beach is similar to the one in Piha, with nice cliffs, rocks and some caves. 
All the beaches on this coastline are made of black sand due to the volcanic landscape. And when we walk towards the sea on our flip flops our feet are getting very hot! 
Two big maori guys pass us bare foot, shuffling on their towels. The Sand is burning hot!

After the beach we tramp to a nearby lake. The landscape here is very different from the surrounding area. There are huge black sand dunes on our right and green paddocks on our left. We walk through a small creek all the way until the lake and take a refreshing swim, the water is nice, not so freezing as the mountain streams!!
Bethels beach
Wieger Ronald and Rianne baking on the hot beach

Refreshing stream near Bethels

Wieger chain sawing a niche into the straw bale wall

And another one 

Sculpturing into the level layer of the render

Render art
Render art

Floor samples



Hillary trail and Pararah valley

Deze week zijn we nog op een laatste avontuur geweest met Trish en Yaniev. We wilden graag een gedeelte van de 4 daagse Hillary trail doen. 
4 Dagen leek ons wat veel dus we waren blij met een lift naar Huia, waar je normaal gesproken de 2e dag begint. De trail gaat hier over de heuvels maar langs de kust en biedt spectaculaire uitzichten. Die avond kampeerden we aan het strand met eindelijk een goede zonsondergang en een lekker wijntje. 
De volgende dag een flinke heuvel op en vervolgens weer naar benee de pararah vallei in. En dan komen we 2 zeer enthousiaste hikers tegen. Zij komen speciaal voor de track in de Pararah vallei. Er is niet echt een pad en je krijgt waarschijnlijk natte voeten maar het moet geweldig spectaculair zijn!
Hmm.. als mensen zo enthousiast zijn dan moet het wel vet zijn. 
We lunchen even en nemen het besluit van de Hillarytrail af te wijken en het onoficiele pad omhoog langs t riviertje te nemen.
Het is inderdaad een prachtige tocht! We klauteren over rotsen en springen van steen naar steen. We komen meerdere watervallen tegen en veel diepe gedeeltes waar je kan zwemmen. 
Na 2,5 uur komen we weer aan bij de weg waar we nog geen 5 seconden staan of we hebben al een lift naar onze originele bestemming, Kare Kare.

Onze chauffeur stopt bij een klein pad, hier zit blijkbaar een zwemgat en is erg tof. OK! Wij stappen uit om een kijkje te nemen.
Een aantal kinderen vermaken zich hier prima. Ze springen van grote hoogte het water in. Wieger en Yaniev nemen ook een duik, voor mij en Trish is het goed geweest!
HIerna lopen we naar de KareKare waterval, dit was ons doel van deze trip want meerdere mensen hadden ons hier al over verteld.
Maar voor ons was het hoogtepunt al bereikt! Na zo'n toffe hike met mooie watervallen is het lastig ons nog te verbazen!

We wandelen nog naar het strand en dan terug naar de parkeerplaats in het iniminie dorpje. Als we daar aankomen vraagt Trish aan een net vertrekkend busje of we mee kunnen. Ja hoor dat kan! En zo sluiten we deze perfecte dag af. Wat een land!


The last track we did before leaving this magnificent country was part of the Hilary trail, which is a 4 day track. We got a lift to Huia and started tramping along the coast, on the high cliffs. Very beautiful and very hilly terrain! We ended the day at the caves campground near Whatipu, with a glass of wine and a sunset on the sea.
The next day we continued up the Gibson track towards the Pararah valley. When we arrived there we met 2 very keen trampers who told us about the track they came for. Just follow the stream all the way up, there is not really a trail and you will get your feet whet, but you will see the most beautiful spots in the area and heaps of waterfalls!
Well, if people are so enthusiastic about something you don't want to ignore their advice! We decided to have some lunch and then decide what to do. Leave the bags and go to some waterfalls and back? Or just go and see with all luggage? 
We ended up doing the last and this was a very good idea! It took us 2,5 hours to get all the way upstream until the main road and it was gorgeous! Waterfalls, big rocks, lush tropical bush, fresh water, is this heaven on earth?

Back on the main road we can not even count till 10 and we already get a ride to Kare Kare. It is a German Architect who lives here. He stops just before the village and tells us about a swimming hole here where we should go. So we hop off and go down the small track. It is a small but deep hole and kids are cliffjumping here. Wieger and Yaniev follow their example and take a dive.

Then it is time to go and see the magnificent Kare Kare falls that we have heard so much about, the highlight of this trip... It is nice, it is definitely a good waterfall, but compared to the adventure we just had ... we are not that impressed! 
After the waterfall it is beach time again, it is similar to the other beaches but it is still a very beautiful coast. We take a rest and eat something and then head back to the parking. 6 PM already and we still need to find a ride. 
Trish goes and ask a van that is about to leave and the 4 of us get a ride immediately. What an amazing day! Everything went so smooth and we probably saw some of the best scenery to be seen in the Waitakere ranges! 

Keen ass hikers

Choice couple

Heaps exhausted

Sound campspot (bro)

Gazelle waiting for the turtles

Boring view

Where is the trail bro?

Rock hugger

Mean pool

DIY house building (i guess)

Approaching the Kari Kari falls


Kari Kari falls
Trish Yaniv, Miranda James and An

Tiny snail tattoo for Miranda
Vlakvoor hjet posten van dit bericht kwam er een korte video door over het project en over the Tiny house van Shaye en Tom

Just before posting this a video was completed about the project and about the tiny house of Shaye and Tom. 

Enjoy

http://www.livingbiginatinyhouse.com/diy-cottage-style-tiny-house-revisited/

Een nieuw hoofdstuk / Next chapter

We staan op het punt om te vertrekken, onze volgende bestemming is Indonesie. We gaan hier veel vrienden opzoeken en rondliften, we zullen er niet gaan fietsen. De fietsen laten we bij vrienden op Bali.

Goed, iedereen nog een heel gelukkig nieuwjaar gewenst! En bedankt voor het lezen weer! Tot de volgende

x A& W

Now we are on the end of our New Zealand adventure already. Only 2 more days and then we are leaving! Our next destination is Indonesia, because we just loved that country! 
We will visit a lot of friends there and will hopefully travel around Sulawesi this time. We wont be doing any cycling though, we have decided to leave our bikes in Bali and go hitchhike around. 

Anyway, to all new friends we made in New Zealand; thank you for making this an awesome trip! And hope to see you again on either side of this beautiful planet!
To all other friends, followers, readers, etc. Thanks again for reading!! And until the next one!

x A & W